ผลการค้นหา

เมื่ออ่อนปัญญา ช่องทางวิบัติก็เกิดได้มหันต์

ภิกษุผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างนี้ มีสติ ไม่ประมาท ละความนับถือมั่นว่าของเราได้แล้วเที่ยวไป เป็นผู้รู้ พึงละชาติ ชรา โสกะ ปริเทวะ และทุกข์ ในโลกนี้ได้

คนโง่เขลามาประชุมกันแม้ตั้งกว่าพันคน พวกเขาไม่มีปัญญา ถึงจะพร่ำคร่ำครวญอยู่ตลอดร้อยปี ก็หามีประโยชน์ไม่ คนมีปัญญารู้เนื้อความแห่งภาษิต คนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า

ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ

ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ

คนฉลาด ย่อมละบาป

ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย คำว่า บุญ นี้เป็นชื่อของความสุข

เป็นคนควรให้ปันบ้าง ไม่มากก็น้อย

ละทุกข์ทั้งปวงได้ เป็นความสุข

ละเหตุทุกข์ได้ เป็นสุขในที่ทั้งปวง

ควรระแวงในศัตรู แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ

ผู้ใดไม่โกรธ ไม่สะดุ้ง ไม่โอ้อวด ไม่รำคาญ พูดด้วยปัญญา ไม่ฟุ้งซ่าน ผู้นั้นแลชื่อว่าเป็นมุนี มีวาจาสำรวมแล้ว