ผลการค้นหา

ผู้ใดมักโกรธ ผูกโกรธไว้ ลบหลู่เขาด้วยความชั่ว มีความเห็นวิบัติ มีมายา พึงรู้ว่าคนนั้นเป็นคนเลว

คนใดเมื่อถูกอ้างเป็นพยาน เบิกความเท็จ เพราะตนก็ด ีเพราะผู้อื่นก็ดี เพราะทรัพย์ก็ดี พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นคนเลว

เมื่อภิกษุมีมานะ ประมาทแล้ว มีความหวังในภายนอก, ศีล สมาธิ ปัญญา ย่อมไม่ถึงความบริบูรณ์

เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม

ผู้บริโภคกาม ย่อมปรารถนากามยิ่งขึ้นไป

คนมีปัญญาดีไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท มักตื่นในเมื่อผู้อื่นหลับ ย่อมละทิ้งผู้ประมาท (คนโง่) เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว ทิ้งม้าไม่มีกำลังไปฉะนั้น

สัจจะ เป็นรสดียิ่งกว่าประดารสทั้งหลาย

เมื่อมีความมัวเมา ก็เกิดความประมาท

โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน

สักการะฆ่าคนชั่วได้

ปัญญาเป็นเครื่องปกครองคน

ความกำหนัดเพราะดำริ เป็นกามของคน