พุทธสุภาษิตในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้วในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้วหมวดการศึกษา ภาพประกอบ ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว พุทธสุภาษิตที่คล้ายกันผู้ฝึกตนได้ เป็นผู้ประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์ในหมู่มนุษย์ ผู้ฝึกตนแล้วเป็นผู้ประเสริฐสุดผู้ฝึกตนได้เป็นผู้ประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์คนที่สมบูรณ์ด้วยความรู้และความประพฤติ เป็นผู้ประเสริฐสุดทั้งในหมู่มนุษย์และเทวดาฝึกตนได้แล้วจึงควรฝึกคนอื่นแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปค้นหา "พุทธสุภาษิต" ทั้งหมดก่อนหน้าคนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศถัดไปความไม่รู้ เป็นมลทินร้ายที่สุด
คนอกตัญญูค่อยจับผิดอยู่เป็นนิตย์ ขะทำให้เขาพอใจไม่ได้ ถึงจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่เขา ผู้มีปกติมองหาโทษอยู่เสมอ ก็จะทำให้เขาพอใจไม่ได้ หมายถึง
ศีลนั้นเทียวเป็นเลิศในโลกนี้ ส่วนผู้มีปัญญาเป็นผู้สูงสุด ความชนะในหมู่มนุษย์และเทวดา ย่อมมีเพราะศีลและปัญญา หมายถึง
เวทมนต์ ชาติกำเนิด พวกพ้อง นำสุขมาให้ในสัมปรายภพไม่ได้, ส่วนศีลของตนที่บริสุทธิ์ดีแล้ว จึงนำสุขมาให้ในสัมปรายภพได้ หมายถึง