พุทธสุภาษิตมารดาบิดา เป็นอาหุไนยบุคคลของบุตรมารดาบิดา เป็นอาหุไนยบุคคลของบุตรหมวดมิตร ภาพประกอบ มารดาบิดา เป็นอาหุไนยบุคคลของบุตร พุทธสุภาษิตที่คล้ายกันบิดามารดา เป็นบูรพาจารย์ของบุตรบิดามารดาพึงให้บุตรเรียนศิลปวิทยาบิดามารดาเป็นพรหมของบุตรมนต์มีการไม่ท่องบ่น เป็นมลทินมัวพะวงอยู่ว่า นี่ของเราชอบ นี่ของเรารัก แล้วปล่อยปละละเลยตนเองเสีย คนอย่างนี้จะไม่ได้ประสบสิ่งที่ชอบสิ่งที่รักเลยมัวรำพึงถึงความหลัง ก็มีแต่จะหดหาย มัวหวังวันข้างหน้า ก็มีแต่จะละลาย อันใดยังไม่มาถึง อันนั้นก็ยังไม่มี รู้อย่างนี้แล้ว เมื่อมีฉันทะเกิดขึ้น คนฉลาดที่ไหนจะปล่อยให้หายไปเปล่ามารดา บิดา ท่านว่าเป็นพรหมของบุตรมารดาบิดา ท่านว่าเป็นพรหม เป็นบูรพาจารย์ เป็นที่นับถือของบุตร และเป็นผู้อนุเคราะห์บุตรมารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นบูรพาจารย์ (ครูคนแรกของบุตร)มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นพรหมมารดาบิดาท่านว่าเป็นบูรพาจารย์ (ของบุตร)มารดาบิดาเป็นที่นับถือของบุตรแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่ "พุทธสุภาษิต"ก่อนหน้าลูกที่ไม่เลี้ยงพ่อแม่เมื่อแก่เฒ่า ไม่นับว่าเป็นลูกถัดไปบุตร คือฐานรองรับของมวลมนุษย์
มัวพะวงอยู่ว่า นี่ของเราชอบ นี่ของเรารัก แล้วปล่อยปละละเลยตนเองเสีย คนอย่างนี้จะไม่ได้ประสบสิ่งที่ชอบสิ่งที่รักเลย
มัวรำพึงถึงความหลัง ก็มีแต่จะหดหาย มัวหวังวันข้างหน้า ก็มีแต่จะละลาย อันใดยังไม่มาถึง อันนั้นก็ยังไม่มี รู้อย่างนี้แล้ว เมื่อมีฉันทะเกิดขึ้น คนฉลาดที่ไหนจะปล่อยให้หายไปเปล่า
คนอกตัญญูค่อยจับผิดอยู่เป็นนิตย์ ขะทำให้เขาพอใจไม่ได้ ถึงจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่เขา ผู้มีปกติมองหาโทษอยู่เสมอ ก็จะทำให้เขาพอใจไม่ได้ หมายถึง