พุทธสุภาษิต
ผู้ใดรีบในกาลที่ควรช้า และ ช้าในกาลที่ควรรีบ ผู้นั้นเป็นคนเขลา ย่อมถึงทุกข์ เพราะการจัดทำโดยไม่แยบคาย
ผู้ใดรีบในกาลที่ควรช้า และ ช้าในกาลที่ควรรีบ ผู้นั้นเป็นคนเขลา ย่อมถึงทุกข์ เพราะการจัดทำโดยไม่แยบคาย
ภาพประกอบ ผู้ใดรีบในกาลที่ควรช้า และ ช้าในกาลที่ควรรีบ ผู้นั้นเป็นคนเขลา ย่อมถึงทุกข์ เพราะการจัดทำโดยไม่แยบคาย
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
คนควรให้ของที่ควรให้ คนไม่ประมาท ไม่มีวันตายในกาลอันไม่ควรตาย ความไม่ประมาท เป็นทางแห่งความไม่ตายในกาลยังควรไม่ตาย ถึงพูดดี ก็ไม่ควรพูดเกินกาล ที่ควรช้า จงช้า ที่ควรเร่ง จงเร่ง ผู้ครองแผ่นดินที่เจ้าสำราญ แส่หาแต่กามารมณ์ โภคทรัพย์จะพินาศหมด นี่แลที่เรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้ใดช้าในการที่ควรช้า และ รีบในการที่ควรรีบ ผู้นั้นเป็นผู้ฉลาด ย่อมถึงสุข เพราะการจัดทำโดยแยบคาย พูดอย่างใด ควรทำอย่างนั้น ในกาลไหนๆ ก็ไม่ควรกล่าววาจาไม่น่าพอใจ ไม่ควรพูดจนเกินกาล ไม่ควรนิ่งเสมอไป ควรกล่าววาจาที่ไม่ฟั่นเฝือ ควรกล่าวให้พอดีๆ เมื่อถึงเวลา ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินควรแก่กาล
