พุทธสุภาษิตคนพูดเท็จ ล่วงสัตยธรรมเสียอย่างหนึ่ง ไม่คำนึงถึงโลกหน้า จะไม่พึงทำบาปเป็นอันไม่มีคนพูดเท็จ ล่วงสัตยธรรมเสียอย่างหนึ่ง ไม่คำนึงถึงโลกหน้า จะไม่พึงทำบาปเป็นอันไม่มีหมวดบาป-เวร ภาพประกอบ คนพูดเท็จ ล่วงสัตยธรรมเสียอย่างหนึ่ง ไม่คำนึงถึงโลกหน้า จะไม่พึงทำบาปเป็นอันไม่มี พุทธสุภาษิตที่คล้ายกันกาลเวลาล่วงไป ราตรีก็ผ่านไปขณะเวลา อย่าล่วงท่านทั้งหลายไปเสียคนนั่งนิ่ง เขาก็นินทา คนพูดมาก เขาก็นินทา แม้แต่คนพูดพอประมาณ เขาก็นินทา คนไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลกคนพาล เป็นผู้นำไม่ได้คนพูดเท็จ จะไม่พึงทำบาป ย่อมไม่มีคนมีปัญญา แม้มีปัญหา และถูกผูกมัดอยู่ พอพูดในเรื่องใดก็หลุดได้ในเรื่องนั้นคนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศคนมีปัญญาย่อมงอกงาม ดังพืชในนาที่งอกงามด้วยน้ำฝนคนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียรคนเมื่อรักแล้ว มักพูดมากคนเมื่อโกรธแล้ว มักพูดมากคนเราจะเลวเพราะการกระทำแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่ "พุทธสุภาษิต"ก่อนหน้าผู้ใดระงับบาปน้อยใหญ่ได้โดยประการทั้งปวง ท่านเรียกผู้นั้นว่าสมณะ เพราะเป็นผู้ระงับบาปทั้งหลายได้ถัดไปถ้าฝ่ามือไม่มีแผล ก็พึงนำยาพิษไปด้วยฝ่ามือได้ ยาพิษซึมเข้าฝ่ามือไม่มีแผลไม่ได้ฉันใด, บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำฉันนั้น
คนอกตัญญูค่อยจับผิดอยู่เป็นนิตย์ ขะทำให้เขาพอใจไม่ได้ ถึงจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่เขา ผู้มีปกติมองหาโทษอยู่เสมอ ก็จะทำให้เขาพอใจไม่ได้ หมายถึง