พุทธสุภาษิตกาลเวลา ย่อมกินสรรพสัตว์พร้อมทั้งตัวมันเองกาลเวลา ย่อมกินสรรพสัตว์พร้อมทั้งตัวมันเองหมวดพิเศษสำหรับบุคคลทั่วไป ภาพประกอบ กาลเวลา ย่อมกินสรรพสัตว์พร้อมทั้งตัวมันเอง พุทธสุภาษิตที่คล้ายกันกรรมชั่วของตน นำตนไปสู่ทุคติกรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีตกรรมไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำได้ง่าย ส่วนกรรมใดดีและเป็นประโยชน์ กรรมนั้นแลทำได้ยากอย่างยิ่งกามทั้งหลายที่ทำให้อิ่มได้ ไม่มีในโลกการงานใด ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมากการระมัดระวังกาย เป็นความดีการร้องไห้หรือโศกเศร้า จะช่วยให้จิตใจสงบ สบาย ก็หาไม่ ทุกข์ยิ่งเกิดเพิ่มพูนทับทวี ทั้งร่ายกายก็พลอยทรุดโทรมการสะสมบาป เป็นทุกข์การอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้า ทำให้เกิดสุขกาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยล่อมละลำดับไป ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำสุขมาให้กาลเวลาย่อมกลืนกินสรรพสัตว์ทั้งหลาย พร้อมกันไปกับตัวมันเองกาลเวลาล่วงไป ราตรีก็ผ่านไปแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่ "พุทธสุภาษิต"ก่อนหน้าถึงให้แผ่นดินทั้งหมด ก็ยังคนอกตัญญูให้จงรักไม่ได้ถัดไปประโยชน์ย่อมล่วงเลยคนหนุ่ม ผู้ทอดทิ้งการงาน
การร้องไห้หรือโศกเศร้า จะช่วยให้จิตใจสงบ สบาย ก็หาไม่ ทุกข์ยิ่งเกิดเพิ่มพูนทับทวี ทั้งร่ายกายก็พลอยทรุดโทรม
กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยล่อมละลำดับไป ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำสุขมาให้
คนอกตัญญูค่อยจับผิดอยู่เป็นนิตย์ ขะทำให้เขาพอใจไม่ได้ ถึงจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่เขา ผู้มีปกติมองหาโทษอยู่เสมอ ก็จะทำให้เขาพอใจไม่ได้ หมายถึง
ผู้มีความอดทน ชื่อว่านำประโยชน์มาให้ทั้งแก่ตนแก่ผู้อื่น, ผู้มีความอดทน ชื่อว่าเป็นผู้ขึ้นสู่ทางไปสวรรค์และไปนิพพาน หมายถึง
ผู้มีปัญญา เมื่อปรารถนาสุข 3 อย่าง คือ ความสรรเสริญ ความได้ทรัพย์ และ ความละไปบันเทิงในสวรรค์ ก็พึงรักษาศีล หมายถึง