ตัวกรองผลการค้นหา
หมายถึงน. ของของสถาบันพระมหากษัตริย์, ของที่เป็นของแผ่นดินหรือรัฐ.
หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ, คู่กับ มหาตุรงคราวี.
หมายถึง[มะหาพิเนดสะกฺรม] น. การเสด็จออกบรรพชาของพระพุทธเจ้า. (ส. มหาภินิษฺกฺรมณ; ป. มหาภินิกฺขมน).
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ นอกจากทรัพย์สินส่วนพระองค์และทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน.
หมายถึง(กลอน) ก. ตื่น (ใช้แก่พระมหากษัตริย์).
หมายถึง[นันทะ-] น. ชื่อโคลงโบราณอย่างหนึ่ง, คู่กับ มหานันททายี.
หมายถึงก. เสด็จออกว่าราชการแผ่นดิน (ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์).
หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).
หมายถึงน. พระธิดาหรือพระมเหสีของพระมหากษัตริย์.
หมายถึง(เลิก) น. ที่ปรึกษาชั้นสูงของพระมหากษัตริย์.
หมายถึงก. ร่วมเป็นพวกเดียวกัน เช่น ร่วมวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา; (ปาก) ร่วมทำด้วย.
หมายถึงก. เป็นพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องแทน, สืบราชบัลลังก์ ก็ว่า.