ผลการค้นหา

ปราชญ์ ถ่อมตนยอมเป็นคนรั้งท้าย จึงได้เป็นคนอยู่หน้า ปล่อยวางไม่เห็นแก่ตนจึงมีชีวิตอยู่ได้ดี มิใช่เพราะปราชญ์ไม่เห็นแก่ตนดอกหรือตัวท่านเองจึงมีความสมบูรณ์

ในที่ที่มีความละอายใจ ย่อมมีคุณความดีปรากฏอยู่

คนผู้หนึ่งเมื่อมีจิตใจเบิกบาน มักใจกว้างเป็นพิเศษ

คนโง่เขลามักเศร้าใจกับอดีต

คนที่อารมณ์หงุดหงิด มักคิดจะดื่มสุรา

ผู้ทรงคุณธรรมไม่เคยโดดเดี่ยว เหมือนคนมีบ้านต้องมีเพื่อนบ้าน

คนเราถ้าไม่ก่อกรรมทำเข็ญ ย่อมไม่กลัวใครจ้องทำลาย

คนผู้หนึ่งต้องเคารพต่อตัวเองก่อน ผู้อื่นจึงเคารพต่อเขา

คุณความดีย่อมหนีจากใจของคนละโมบ

คนที่ไม่มีความรัก ไหนเลยมีความเชื่อมั่น คนที่ปราศจากความเชื่อมั่น ไหนเลยเอาชนะได้ ?

รู้จักคนรู้จักหน้ามิรู้จักใจ ยิ่งเป็นจอมโฉดชั่วสามานย์ คนภายนอกยิ่งสังเกตไม่ออก

การจะอบรมสั่งสอนประชาชนให้รักใคร่กัน ไม่มีอะไรดีไปกว่าการให้รู้จักความกตัญญูกตเวที