ปรัชญาชาวบ้านการนอนหลับเป็นการพักกาย การทำสมาธิเป็นการพักใจ คนส่วนใหญ่พักแต่กาย ไม่ค่อยพักใจ ทำให้ตนเองสดใสได้ ด้วยการยิ้มให้ตนเอง ทำให้คนอื่นสดใสได้ ด้วยการยิ้มให้เขา การยิ้มไม่ต้องลงทุนอะไรเลย แต่สร้างความสดใสได้มาก ภาพประกอบ การนอนหลับเป็นการพักกาย การทำสมาธิเป็นการพักใจ คนส่วนใหญ่พักแต่กาย ไม่ค่อยพักใจ ทำให้ตนเองสดใสได้ ด้วยการยิ้มให้ตนเอง ทำให้คนอื่นสดใสได้ ด้วยการยิ้มให้เขา การยิ้มไม่ต้องลงทุนอะไรเลย แต่สร้างความสดใสได้มาก ปรัชญาชาวบ้านที่คล้ายกันการคิดดี ทำดี พูดดี เป็นการให้พรตัวเอง ซึ่งเป็นพรที่ประเสริฐ ยิ่งกว่าพรใดๆ ในโลกการชอบพูดถึงความดีของเขา คือความดีของเรา การชอบพูดถึงความไม่ดีของเขา คือความไม่ดีของเราการทำบุญไม่ต้องรอตอนแก่ เพราะไม่แน่ว่าจะได้อยู่จนแก่หรือไม่ เพราะบางคนแก่แล้ว ยังไม่ได้ทำบุญก็มีการที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหนการนินทาว่าร้ายเป็นเรื่องของเขา การให้อภัยเป็นเรื่องของเราการยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวง รสแห่งธรรม ย่อมชนะรสทั้งปวง การให้ทานธรรม ย่อมชนะการให้ทานทั้งปวงการสะกิดคุ้ยเขี่ย ความผิดพลาดของผู้อื่น ปมด้อยของผู้อื่น มีแต่จะทำให้เขาเสียใจ และอาจทำให้เสียมิตร ส่วนเราไม่ได้อะไรเลยการโต้เถียงแม้จะมีเหตุผล แต่ถ้าใช้ท่วงท่าที่แข็งกร้าว ก็ยากที่จะเอาชนะได้ แต่การโต้แย้งโดยใช้เหตุผล ด้วยท่วงท่าที่อ่อนน้อม สามารถเอาชนะได้ โต้เถียงกับเขาบ่อยๆ ขัดแย้งกับเขาบ่อยๆ ไม่ต้องไปวิเคราะห์เขา ว่าเขาเป็นคนแบบไหน แต่ควรพิจารณาเรา ว่าเราเป็นคนแบบไหนการให้อภัยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย แต่การแก้แค้นลงทุนมากการให้ได้มาซึ่งความสะดวกทางกาย ต้องอาศัยวัตถุ ต้องลงทุน ต้องยื้อแย่ง แต่การให้ได้มาซึ่งความสุขทางใจ ไม่ต้องอาศัยวัตถุ ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องยื้อแย่ง เพียงทำใจให้สงบ ก็ได้พบสุขแล้วคาถาที่ควรมีไว้ประจำใจ เมื่อจะซื้อของกินของใช้ ให้ท่องคาถาว่า จำเป็นไหม จำเป็นไหมจะลงมือทำอะไรก็ตาม ถ้าคิดว่าทำได้ นั่นคือ.... ได้รับความสำเร็จไปครึ่งหนึ่งก่อน แต่ถ้าคิดว่าทำไม่ได้ นั่นคือ... ล้มเหลวงทั้งหมดแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่ "ปรัชญาชาวบ้าน"ก่อนหน้าความโกรธไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป มันจะมาตอนเราเผลอเท่านั้น ถ้าเรามีสติ ความโกรธจะเข้ามาไม่ได้เลยถัดไปเมื่อก่อนยังไม่มีเรา เราเพิ่งมีมาเมื่อไม่นานมานี้เอง และอีกไม่นานก็จะไม่มีเราอีก จึงควรรีบทำดี ในขณะที่ยังมี...เรา
การที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหน
การยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวง รสแห่งธรรม ย่อมชนะรสทั้งปวง การให้ทานธรรม ย่อมชนะการให้ทานทั้งปวง
การสะกิดคุ้ยเขี่ย ความผิดพลาดของผู้อื่น ปมด้อยของผู้อื่น มีแต่จะทำให้เขาเสียใจ และอาจทำให้เสียมิตร ส่วนเราไม่ได้อะไรเลย
การโต้เถียงแม้จะมีเหตุผล แต่ถ้าใช้ท่วงท่าที่แข็งกร้าว ก็ยากที่จะเอาชนะได้ แต่การโต้แย้งโดยใช้เหตุผล ด้วยท่วงท่าที่อ่อนน้อม สามารถเอาชนะได้ โต้เถียงกับเขาบ่อยๆ ขัดแย้งกับเขาบ่อยๆ ไม่ต้องไปวิเคราะห์เขา ว่าเขาเป็นคนแบบไหน แต่ควรพิจารณาเรา ว่าเราเป็นคนแบบไหน
การให้ได้มาซึ่งความสะดวกทางกาย ต้องอาศัยวัตถุ ต้องลงทุน ต้องยื้อแย่ง แต่การให้ได้มาซึ่งความสุขทางใจ ไม่ต้องอาศัยวัตถุ ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องยื้อแย่ง เพียงทำใจให้สงบ ก็ได้พบสุขแล้ว
จะลงมือทำอะไรก็ตาม ถ้าคิดว่าทำได้ นั่นคือ.... ได้รับความสำเร็จไปครึ่งหนึ่งก่อน แต่ถ้าคิดว่าทำไม่ได้ นั่นคือ... ล้มเหลวงทั้งหมด
บางคนเข้าใจผิดว่า การพูดมากแสดงถึงความเก่งกล้าสามารถ เขาจึงพยายามพูดให้มาก ในทุกสถานที่ ความจริงแล้วการพูดมากนั้นไม่ดี พูดน้อยเกินก็ไม่ดี การพูดพอดีเท่านั้นจึงจะดี