ผลการค้นหา

ถึงรักแค่ไหนก็ไม่ขอกลับไปให้เป็นเหมือนเดิม ขอให้เขาจงมีความสุขละกัน ฉันอยู่คนเดียวได้ไม่เป็นไร

คนบางคนใส่ใจแทบตาย ไม่เคยได้รับความห่วงใยกลับคืน ผิดกับคนที่เราไม่เคยมองเขา แต่เขากลับใส่ใจเราตลอดมา โดยที่เราไม่รู้ตัว

หัวใจของคนเรามีระบบป้องกันตัวเอง แรก ๆ จะเจ็บ แต่พอเจ็บไปนาน ๆ มันจะช่วยเราโดยการเปลี่ยนเป็นความชินและชาเข้ามาทดแทน

ชินจนชา ก็ยังให้อภัย แต่สุดท้ายก๊ย้อนกลับมาเหมือนเดิม งั้นเปลี่ยนเป็นเจ็บแล้วจำคือชั้น เจ็บแล้วทนคือควาย ไอ้คนเลว

บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ

มันผิดที่ตัวเราเอง ที่ไม่ยอมซื่อสัตย์กับความรัก พอถึงเวลาที่เค้าอดทนไม่ได้ แล้วเค้าเลือกที่จะไป เรากลับเพิ่งมารู้ว่า (เราขาดเค้าไม่ได้จริง ๆ)

ตอนไม่ได้อยู่ด้วยกันรู้สึกห่วงหา อยากอยู่ใกล้มีความรู้สึกรักและคิดถึงเสมอตลอดเวลา แต่ตอนนี้ได้อยู่ใกล้ เหมือนไม่ไว้ใจกลัวเค้าจะทิ้งไปเหมือนเดิมอีกรู้สึก "เหนื่อย"