ผลการค้นหา

ชีวิตคนเรามันสั้น จะรักใครชอบใครก็บอกไปตรง ๆ เลย ก่อนที่จะไม่ได้บอก

การจะทำอะไรให้ประสบความสำเร็จนี่มันใช้อะไรมากกว่าแค่คำว่ารักและชอบไปเยอะมากเลยนะ

ทำเพื่อให้คนอื่นมีความสุขก็พอแล้ว ส่วนความรู้สึกของคนทำ ช่างมันเหอะ!!!

เจ็บนะบ้างครั้ง บ้างครั้งอาการทีแสดงออกมาชัดเจนมันก็ทำให้ต้องตัดใจ แต่ยังรักเธอแค่คนเดียว

กฎของคนที่ต้องรอคนรักกลับมา – ออกเสียงไม่ได้ – รออยู่อย่างนั้นแหละ – ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร – ก้าวไปโดยลำพัง – เดินตีคู่ไปกับความเหงา – หน้าเปียกปอนไปด้วยน้ำตา – หัวใจชุ่มชื้นไปด้วยความพ่ายแพ้

เคยคิดที่จะปรับปรุงตัวเพือใครสักคนเคยพยามบอกตัวเองว่าให้ลืมพวกเค้าไปแต่มันทำไม่ได้เพราะยังคิดถึงมิตภาพที่ผ่านมา

บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ

มันผิดที่ตัวเราเอง ที่ไม่ยอมซื่อสัตย์กับความรัก พอถึงเวลาที่เค้าอดทนไม่ได้ แล้วเค้าเลือกที่จะไป เรากลับเพิ่งมารู้ว่า (เราขาดเค้าไม่ได้จริง ๆ)

หัวใจของคนเรามีระบบป้องกันตัวเอง แรก ๆ จะเจ็บ แต่พอเจ็บไปนาน ๆ มันจะช่วยเราโดยการเปลี่ยนเป็นความชินและชาเข้ามาทดแทน

ความรักมีทั้งเจ็บและมีความสุข เราพยายามเยื่อเธอไว้แต่เธอก็ได้ไปแล้ว บอกกับเราว่าห้ามยุ่งทุกอย่าง แม้แต่การทักไปหา มันเจ็บเหมือนกันเนาะ ว่าไหม

กว่าที่จะลืมใครสักคนได้ทำไมมันยากจัง ยังคิดถึงทุกวัน เราเลิกกันโดยที่ไม่มีโอกาสได้บอกเลิกเลย เราคิดถึงเธอนะ โชคดีนะคนบนฟ้า