ผลการค้นหา

บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ

มันผิดที่ตัวเราเอง ที่ไม่ยอมซื่อสัตย์กับความรัก พอถึงเวลาที่เค้าอดทนไม่ได้ แล้วเค้าเลือกที่จะไป เรากลับเพิ่งมารู้ว่า (เราขาดเค้าไม่ได้จริง ๆ)

ต่อให้รักแค่ไหน..ก็ไม่กลับไปคืนดีหรอก…เจ็บแล้วจำ

มันไม่มีความหมายเลยใข่มั้ย ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำ สำหรับเธอ

แรกๆมันอาจจะเจ็บ ต่อไปก็อาจจะชิน ต่อไปก็จะไม่รุ้สึก และต่อๆๆๆๆไปเราจะเลิกรักเขาได้เอง

บางครั้งความเจ็บปวด มันก็อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ มีแต่น้ำตาและเวลา ที่จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น

ความรักไม่ใช่หวย คิดจะรวย จะรักทางลัด มันไม่มีจริง

ยังคงคิดถึงและรักเค้าเสมอคะเพราะเค้าทำให้ฉันมีความสุขมันอาจจะเปนเพียงเวลาสั้นๆแต่มันมีความหมายมากคะ

เวลามันบังคับให้เรา.ต้องเดิน…แม้น..จะไม่ทันได้รู้ว่าผลจะออกมายังไง ก็แล้วแต่ เหอะ

อยากจะทิ้งหรือจะกลับมาก็คงต้องแล้วแต่เธอ.. คือ เมื่อไหร่กูจะชินซักทีคะ

เดี๋ยวก็ชินไปเอง แหละ โดน ซ้ำทุกวัน เมื่อก่อนอยู่คนเดียวยังอยู่ได้ ถ้ากลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ไม่เห็นแปลก

แค่นึก…. "ได้ว่า" เค้าเป็นคน "ที่เรา " รู้สึกดีด้วย มันก็ยากที่จะ "คุยด้วย " เหมือนไม่เคยรู้สึกอะไร