ตัวกรองผลการค้นหา
ใจคน ก็เปรียบเหมือนทะเล มีสงบภายใต้คลื่น และ มีรุนแรงตอนคลื่นซัด
บอกว่าตัวเองว่าจะไม่มีวันกลับไปหาคนแบบนั้นอีก แต่คือนั่งส่องเฟสส่องทวิตทุกวัน วันละสามเวลา
ตอนนี้เหงามาก คนที่คอยพูดว่ารักทุกวันเหมือนจะเปลี่ยนไปทำไมเศร้าทุกวันเลย รักเค้า คิดถึงเค้า จะทำไงดี
ถึงรักแค่ไหนก็ไม่ขอกลับไปให้เป็นเหมือนเดิม ขอให้เขาจงมีความสุขละกัน ฉันอยู่คนเดียวได้ไม่เป็นไร
ชึ้ง เศร้า เหงา เจ็บ โดนใจมากๆๆๆ สู้ๆๆนะคนอกหักทังหลาย
เจ็บมาบ่อยๆนะ แต่ไม่ยอมจะชินซะที มาทุกวันนี้ เลยเลือกที่จะเดินหลีกทาง เรื่องความรัก
ปากบอกว่ารัก แต่ไม่มีความเข้าใจ ไม่สนใจ นี่รักเหรอ เราเลยตัดสินใจ จบทั้งๆที่ยังรัก
เคยคิดที่จะปรับปรุงตัวเพือใครสักคนเคยพยามบอกตัวเองว่าให้ลืมพวกเค้าไปแต่มันทำไม่ได้เพราะยังคิดถึงมิตภาพที่ผ่านมา
อยู่กินด้วยกันสิบกว่าปียังทิ้งได้ลงคอ ไอ้คำว่ากรูดีเกินไปอ่ะเลิกพูดเถอะ อยากได้คนเหี้ยๆ แล้วทำไมไม่บอกว่ะ
เกลียดความรักที่ทำให้เราอ่อนแอลงทุกวัน อดทน ร้อนรน ไม่เป็นตัวของตัวเอง
บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ
หัวใจของคนเรามีระบบป้องกันตัวเอง แรก ๆ จะเจ็บ แต่พอเจ็บไปนาน ๆ มันจะช่วยเราโดยการเปลี่ยนเป็นความชินและชาเข้ามาทดแทน