ผลการค้นหา

แรกๆมันอาจจะเจ็บ ต่อไปก็อาจจะชิน ต่อไปก็จะไม่รุ้สึก และต่อๆๆๆๆไปเราจะเลิกรักเขาได้เอง

กฎของคนที่ต้องรอคนรักกลับมา – ออกเสียงไม่ได้ – รออยู่อย่างนั้นแหละ – ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร – ก้าวไปโดยลำพัง – เดินตีคู่ไปกับความเหงา – หน้าเปียกปอนไปด้วยน้ำตา – หัวใจชุ่มชื้นไปด้วยความพ่ายแพ้

ความรักมีทั้งเจ็บและมีความสุข เราพยายามเยื่อเธอไว้แต่เธอก็ได้ไปแล้ว บอกกับเราว่าห้ามยุ่งทุกอย่าง แม้แต่การทักไปหา มันเจ็บเหมือนกันเนาะ ว่าไหม

บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ

หัวใจของคนเรามีระบบป้องกันตัวเอง แรก ๆ จะเจ็บ แต่พอเจ็บไปนาน ๆ มันจะช่วยเราโดยการเปลี่ยนเป็นความชินและชาเข้ามาทดแทน

คิดจะมีความรัก ต้องเตรียมใจสำหรับความเจ็บปวดเช่นกัน

ระหว่างที่เรารอใครสักคนอยู่ อาจมีใครรอเราอยู่ ในอีกที่ๆหนึ่ง รอวันที่เราผิดหวังจากคนๆนั้น แล้วเขาจะเดินมาให้เรามองเห็นเอง

ให้คิดเสียว่า คนที่เขายอมจากเราไปเผื่อทำให้เราเจอคนที่กำลังรอเราอยู่ ข้างหน้าอย่างตั้งใจ

เจ็บมาบ่อยๆนะ แต่ไม่ยอมจะชินซะที มาทุกวันนี้ เลยเลือกที่จะเดินหลีกทาง เรื่องความรัก

ทำเพื่อให้คนอื่นมีความสุขก็พอแล้ว ส่วนความรู้สึกของคนทำ ช่างมันเหอะ!!!

ต้องสู้เว้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แฟนแม่งเบื่อกู คนคนเดียวไม่ทำให้กูตายหรอก

กี่คนที่เข้ามาดีมากมาย แต่สุดท้ายหลอกกันทุกที