ผลการค้นหา

1 ปี เต็มๆ แล้วที่ผมอยู่คนเดียว เพราะเค้าทำให้ผมเจ็บจนไม่กล้ารักใครอีก

บางทีการที่เราเป็นตัวจริง แล้วคนรักนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเรา ความรู้สึก "สุดท้ายมึงก็ไปไหนไม่รอด" มันสะใจแต่ขมขื่นมากนะ

มันผิดที่ตัวเราเอง ที่ไม่ยอมซื่อสัตย์กับความรัก พอถึงเวลาที่เค้าอดทนไม่ได้ แล้วเค้าเลือกที่จะไป เรากลับเพิ่งมารู้ว่า (เราขาดเค้าไม่ได้จริง ๆ)

ตอนไม่ได้อยู่ด้วยกันรู้สึกห่วงหา อยากอยู่ใกล้มีความรู้สึกรักและคิดถึงเสมอตลอดเวลา แต่ตอนนี้ได้อยู่ใกล้ เหมือนไม่ไว้ใจกลัวเค้าจะทิ้งไปเหมือนเดิมอีกรู้สึก "เหนื่อย"

กฎของคนที่ต้องรอคนรักกลับมา – ออกเสียงไม่ได้ – รออยู่อย่างนั้นแหละ – ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร – ก้าวไปโดยลำพัง – เดินตีคู่ไปกับความเหงา – หน้าเปียกปอนไปด้วยน้ำตา – หัวใจชุ่มชื้นไปด้วยความพ่ายแพ้

กว่าที่จะลืมใครสักคนได้ทำไมมันยากจัง ยังคิดถึงทุกวัน เราเลิกกันโดยที่ไม่มีโอกาสได้บอกเลิกเลย เราคิดถึงเธอนะ โชคดีนะคนบนฟ้า