ผลการค้นหา

ภาคียะ

หมายถึงว. ควรแบ่งเป็นส่วน, เป็นส่วน.

รู้หาญรู้ขลาด

หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.

กาลเทศะ

หมายถึง[กาละ-] น. เวลาและสถานที่; ความควรไม่ควร. (ส.).

วันทย,วันทย-

หมายถึง[วันทะยะ-] ว. ควรไหว้, ควรนอบนบ. (ส.).

เสือหิว

หมายถึง(ปาก) น. คนที่อยากได้ผลประโยชน์หรือลาภสักการะโดยไม่เลือกว่าควรหรือไม่ควร.

แบ่งสันปันส่วน

หมายถึงก. แบ่งให้ตามสัดตามส่วนที่ควรจะได้.

ร่วมรัก

หมายถึง(ปาก) ก. เสพสังวาส, ร่วมรส หรือ ร่วมรสรัก ก็ว่า.

มโนธรรม

หมายถึงน. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.

ถุน

หมายถึง(ปาก) ก. กินหรือเสพพอแก้ขัด เช่น ถุนขี้ยา.

เหลือเกิน

หมายถึงว. ยิ่งนัก, เกินควร, เต็มที.

อุจาด

หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.

อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ

หมายถึง[อะกับปิยะ-] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).