ผลการค้นหา

ลูกหลวง

หมายถึงน. ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน; (โบ) เรียกเมืองเอกที่พระโอรสของพระเจ้าแผ่นดินไปครองว่า เมืองลูกหลวง.

สุรคต

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดินบางประเทศ).

ของหลวง

หมายถึงน. ของของสถาบันพระมหากษัตริย์, ของที่เป็นของแผ่นดินหรือรัฐ.

มหิษี

หมายถึงน. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.; ป. มเหสี).

มเหสี

หมายถึงน. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. (ป.; ส. มหิษี).

ปากอ่าว

หมายถึงน. ปากของส่วนทะเลที่เว้าเข้าไปในแผ่นดิน.

พสุธาดล

หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน. (ป., ส. วสุธาตล).

คาบสมุทร

หมายถึงน. ส่วนของแผ่นดินที่มีน้ำล้อมเกือบรอบ ตามปรกติมักต่อเนื่องกับผืนแผ่นดินใหญ่เป็นคอคอด หรือยื่นยาวออกไปในทะเล.

ออกขุนนาง

หมายถึงก. เสด็จออกว่าราชการแผ่นดิน (ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์).

ราชา

หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).

กระแสพระราชดำรัส

หมายถึง[-ราดชะ-] (ราชา) น. ข้อความที่พระเจ้าแผ่นดินตรัส.

ทรงเครื่องใหญ่

หมายถึง(ราชา) ก. ตัดผม (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน).