ผลการค้นหา

จู้จี้

หมายถึงก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกรํ่าไร เช่น คนแก่จู้จี้; พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก.

ปิโยรส

หมายถึงน. ลูกที่รัก. (ป., ส. ปิย + โอรส).

กานดา

หมายถึงน. หญิงที่รัก. (ส. กานฺตา; ป. กนฺตา).

ของกำนัล

หมายถึงน. สิ่งของที่นำไปให้แก่ผู้ที่รักและนับถือ.

ชาระ

หมายถึง(แบบ) น. ชายชู้, ชายที่รัก. (ป., ส.).

ตัวต่อตัว

หมายถึงน. หนึ่งต่อหนึ่ง (มักใช้ในการต่อสู้).

กานต์

หมายถึง(แบบ) ว. เป็นที่รัก, โดยมากใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น จันทรกานต์ เป็นที่รักของพระจันทร์ ได้แก่แก้วผลึกที่ถูกแสงจันทร์แล้วมีเหงื่อ, คู่กับ สูรยกานต์ เป็นที่รักของพระอาทิตย์ ได้แก่แก้วที่รวมแสงอาทิตย์ให้เกิดไฟได้. (ส.).

หัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงว. ที่รักใคร่เอ็นดูมาก, ที่โปรดปรานมาก, เช่น ลูกศิษย์หัวแก้วหัวแหวน.

ปรียะ,ปรียา

หมายถึง[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).

พนิต

หมายถึงว. เป็นที่รัก, ที่ชอบพอ. (ส. วนิต).

โหยหา

หมายถึงก. คร่ำครวญถึงบุคคลผู้เป็นที่รักซึ่งพลัดพรากจากไปเป็นต้น.

หมอเสน่ห์

หมายถึงน. ผู้ที่เชื่อกันว่ารู้วิชาอาคมทำให้คนรักกันหรือชังกัน.