ผลการค้นหา

ออกลูกหมด

หมายถึงก. เปลี่ยนการบรรเลงเพลงธรรมดาไปเป็นเพลงลูกหมด. (ดู ลูกหมด).

อสิจรรยาการ

หมายถึงน. การฝึกหัดเพลงดาบ, การฝึกหัดเพลงศัสตรา. (ส. อสิจรฺยาการ).

ฮ้าไฮ้

หมายถึงอ. เสียงลูกคู่ร้องรับในเพลงบางชนิด เช่นเพลงเห่เรือ.

ฉะหน้าโรง

หมายถึงน. วิธีของเพลงทำนองหนึ่ง.

พญาเดิน

หมายถึงน. ชื่อเพลงปี่พาทย์.

ปรบไก่

หมายถึงน. ชื่อเพลงพื้นเมืองอย่างหนึ่ง ใช้ตบมือเป็นจังหวะ และว่าแก้กันอย่างเพลงฉ่อย, ชื่อหน้าทับประกอบเพลงดนตรีแบบหนึ่ง.

มื่น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ลื่น.

หื้,หื้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ให้, แต่งตั้ง.

ฮัก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. รัก.

เกิบ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. เกือก.

จา

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. พูด, กล่าว.

ซำ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ที่น้ำซับ, ซับ.