ค้นเจอ 141 รายการ

วรุณ

หมายถึงน. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).

เทวดายืนแท่น

หมายถึงน. เรียกรูปเทวดาที่วาดหรือปั้นในท่ายืนอยู่บนแท่นว่า เทวดายืนแท่น.

รุกขเทวดา

หมายถึงน. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.

เทวทัณฑ์

หมายถึงน. อาชญาเทวดา, เทวดาลงโทษ, บางทีประสงค์เอาฟ้าผ่า.

เทพเจ้า

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่.

เทวโลก

หมายถึงน. ภูมิเป็นที่สถิตของเทวดา.

มเหสักข์

หมายถึงน. เทวดาผู้ใหญ่. (ป.).

เทเวศ,เทเวศร์,เทเวศวร์

หมายถึง[-เวด] น. เทวดาผู้เป็นใหญ่, หัวหน้าเทวดา; พระราชา, เจ้านาย.

อดิเทพ

หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ. (ป. อติเทว).

เทวธรรม

หมายถึงน. ธรรมสำหรับเทวดา, ธรรมสำหรับทำบุคคลให้เป็นเทวดา คือ หิริ และ โอตตัปปะ.

เทพประติมา

หมายถึงน. รูปเทวดาที่นับถือ. (ส.).

เจ้าที่,เจ้าที่,เจ้าที่เจ้าทาง

หมายถึงน. เทวดารักษาพื้นที่และหนทาง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ