ค้นเจอ 952 รายการ

ไพรปาก

หมายถึงน. ลายเขียนเป็นเส้นที่ท้ายมุมปากที่หัวโขน.

ก้านขด

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่งที่เขียนเป็นลายขดไปขดมา.

กระชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กะชัง ก็มี. (มิวเซียม).

จ่า

หมายถึงก. บอก, เขียนบอก; ถูกปรับ (ในการเล่นโยนหลุมเป็นต้น).

ลิปิกร,ลิปิการ

หมายถึงน. เสมียน, ผู้เกี่ยวกับการเขียนหนังสือ. (ป., ส.).

ปาทุกา

หมายถึง(แบบ) น. รองเท้า, เขียงเท้า, เขียนเป็น บราทุกรา หรือ ปราทุกรา ก็มี. (ป., ส.).

วรรณึก

หมายถึงน. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).

กาสาว,กาสาว-,กาสาวะ

หมายถึง[กาสาวะ-] น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).

ดิฐ,ดิฐ,ดิตถ์

หมายถึง(แบบ) น. ท่านํ้า, เขียนเป็น ดิษฐ์ ก็มี. (ป. ติตฺถ; ส. ตีรฺถ).

เศษซ้อน

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนจริงที่เขียนเป็นรูปเศษส่วนหลาย ๆ ชั้น เช่น .

พัสตร์

หมายถึงน. ผ้า, เขียนเป็น พัตร ก็มี. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).

แหกคอก

หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ