ค้นเจอ 952 รายการ

อัจเจกะ

หมายถึงว. ผิดปรกติ, บังเอิญเป็น; รีบร้อน; จำเป็น. (ป.).

วรรช

หมายถึง[วัด] น. โทษ, ความผิด. (ส. วรฺช; ป. วชฺช).

มฤจฉา

หมายถึง[มะริดฉา] ว. มิจฉา, ผิด. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).

มิจฉากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).

ธุมเพลิง

หมายถึง[ทุมเพฺลิง] น. แสงสว่างที่เกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดา.

รันธะ

หมายถึง(แบบ) น. ช่อง, ปล่อง; ความผิด, ความบกพร่อง. (ป.; ส. รนฺธฺร).

คนร้าย

หมายถึงน. คนที่ไม่มีคุณธรรม; คนทำผิดอาญา, อาชญากร.

เสียศูนย์

หมายถึงก. ผิดจากแนวที่ถูกต้อง เช่น ปืนเสียศูนย์ ยิงได้ไม่แม่นยำ.

อวิรุทธ์

หมายถึงว. ไม่ขัดข้อง, ไม่ผิดพลาด; สะดวก; มีอิสระ. (ป., ส.).

ลวง

หมายถึงก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก.

เบียนธาตุ

หมายถึงก. ทำให้ความหมายของธาตุผิดไปจากเดิม เช่น คม = ไป - อาคม = มา.

ขอขมา

หมายถึงก. ขอให้ยกโทษให้เมื่อตัวเองรู้สึกผิด, ขอษมา ก็ใช้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ