ค้นเจอ 952 รายการ

ไพรปาก

หมายถึงน. ลายเขียนเป็นเส้นที่ท้ายมุมปากที่หัวโขน.

ก้านขด

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่งที่เขียนเป็นลายขดไปขดมา.

ลิปิกร,ลิปิการ

หมายถึงน. เสมียน, ผู้เกี่ยวกับการเขียนหนังสือ. (ป., ส.).

ปาทุกา

หมายถึง(แบบ) น. รองเท้า, เขียงเท้า, เขียนเป็น บราทุกรา หรือ ปราทุกรา ก็มี. (ป., ส.).

กระชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กะชัง ก็มี. (มิวเซียม).

จ่า

หมายถึงก. บอก, เขียนบอก; ถูกปรับ (ในการเล่นโยนหลุมเป็นต้น).

กาสาว,กาสาว-,กาสาวะ

หมายถึง[กาสาวะ-] น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).

วรรณึก

หมายถึงน. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).

ดิฐ,ดิฐ,ดิตถ์

หมายถึง(แบบ) น. ท่านํ้า, เขียนเป็น ดิษฐ์ ก็มี. (ป. ติตฺถ; ส. ตีรฺถ).

เศษซ้อน

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนจริงที่เขียนเป็นรูปเศษส่วนหลาย ๆ ชั้น เช่น .

พัสตร์

หมายถึงน. ผ้า, เขียนเป็น พัตร ก็มี. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).

แหกคอก

หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ