ผลการค้นหา

ถอนสมอ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ตัดมาจากตับเพลงฝรั่งถอนสมอ. (บัญชีเพลง).

อัจฉริยลักษณ์,อัจฉริยลักษณะ

หมายถึงน. ลักษณะดีเด่นเป็นที่น่าอัศจรรย์ เช่น อัจฉริยลักษณ์ของภาษาไทย อัจฉริยลักษณะของมหาบุรุษ.

กระสาบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เถานางนูน. (ไทยเหนือว่า ผักสาบ). (พจน. ๒๔๙๓).

ช้างศึก

หมายถึงชื่อเรียกทีมฟุตบอลทีมชาติไทย มาจากตราสัญลักษณ์รูปช้าง

นางหงส์

หมายถึงน. ชื่อวงปี่พาทย์ไทยที่ผสมวงอีกแบบหนึ่ง ซึ่งประกอบด้วยปี่ชวาและกลองมลายู สำหรับบรรเลงในงานศพ; ชื่อเพลงไทยชุดหนึ่ง ใช้ประโคมศพ.

ละว้อ,ละว้า,ละว้า

หมายถึงน. คนชาวเขาตอนเหนือประเทศไทยพวกหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.

ลูกฟักหน้าพรหม

หมายถึงน. ไม้กรุในช่องจั่วลูกฟักเรือนทรงไทยเพื่อกันฝนสาด.

ปะวะหลิ่ม

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ประหลิ่ม ปะหลิ่ม หรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.

ปะหลิ่ม

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ประหลิ่ม ปะวะหลิ่ม หรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.

เงี้ยว

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของชนชาวไทยใหญ่ที่ใช้เรียกกันเป็นสามัญในประเทศไทยสมัยก่อน.

ดีผา

หมายถึงน. หินสีดำเลื่อมคล้ายถ่านหิน ใช้ทำยาไทย.

ลีซอ

หมายถึงน. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง ตระกูลทิเบต-พม่า อยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทย.