ผลการค้นหา

หยัน

หมายถึงก. เยาะ, เย้ย.

หยับ,หยับ ๆ

หมายถึงว. อาการที่เคี้ยวเนิบ ๆ เช่น คนแก่เคี้ยวหมากหยับ ๆ; อาการขึ้นลงเนิบ ๆ เช่น พายอ่อนหยับจับงามงอน (เห่เรือ); อาการที่หัวเรือโต้คลื่นเหยิบ ๆ.

หยาบช้า

หมายถึงว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.

หยาบหยาม

หมายถึงก. กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก.

หยิ่ง

หมายถึงว. จองหอง, อวดดี, ลำพอง, ถือตัว.

หยิบ

หมายถึงก. เอานิ้วมือจับขึ้น. น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบมือ ก็เรียก.

หยิม ๆ

หมายถึงว. อาการที่ฝนตกพรำประปราย.

หยี่

หมายถึง[หฺยี่] (โบ) น. ผ้าพื้นขาวปักด้วยด้ายเป็นดอกดวงต่าง ๆ.

หยุ

หมายถึง[หฺยุ] (โบ) ว. น่วม, อาการที่อ่อนจนกดบู้ลงได้.

หรอย ๆ

หมายถึงว. ต้อย ๆ, หย็อย ๆ, (ใช้แก่กิริยาที่เด็กวิ่ง).

หริคันธ์,หริจันทน์

หมายถึง[หะริคัน, หะริจัน] น. จันทน์แดง. (ป., ส.).

หริณะ

หมายถึง[หะรินะ] น. กวาง, เนื้อชนิดหนึ่ง, กระต่าย. ว. สีขมิ้น, สีเหลืองอมแดง, สีเขียว. (ป., ส.).