ผลการค้นหา

บท,บท,บท-,บท-

หมายถึง(แบบ) เท้า, รอยเท้า, เช่น จตุบท, ในบทกลอนใช้ประสมกับคำอื่น ๆ หมายความว่า เท้า คือ บทบงกช บทบงสุ์ บทมาลย์ บทรัช บทศรี บทเรศ, (ดูคำแปลที่คำนั้น ๆ). (ป. ปท).

อาศิรพจน์

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

ครับ

หมายถึง[คฺรับ] ว. คำรับหรือคำลงท้ายอย่างสุภาพที่ผู้ชายใช้.

อาศิรพาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาศิรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

พึง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาอื่น หมายความยอมตาม แปลว่า ควร เช่น พึงไป ว่า ควรไป, หมายความจำเป็น แปลว่า ต้อง เช่น กิจที่สงฆ์จะพึงทำ ว่า กิจที่สงฆ์จะต้องทำ.

แฮะ

หมายถึง(ปาก) ว. คำประกอบท้ายคำเพื่อเน้นความให้หนักแน่นขึ้น.

กถา

หมายถึง[กะ-] น. ถ้อยคำ, เรื่อง, คำอธิบาย, คำกล่าว. (ป.).

อาเศียรพจน์

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

เออน่ะ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อเน้นแสดงคำรับอย่างรู้สึกรำคาญ.

ขาดคำ,ขาดปาก

หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.

อาเศียรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).