ค้นเจอ 330 รายการ

ทัต,-ทัต

หมายถึงก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. (ป. ทตฺต).

ฝรั่งมังค่า

หมายถึง(ปาก) น. ชนชาติผิวขาว.

ขรัวตา

หมายถึงน. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้า.

บริสชน

หมายถึง[บอริสะชน] น. บริวาร.

ประชาคม

หมายถึงน. ชุมชน, กลุ่มชนซึ่งอยู่รวมกันและมีการติดต่อสัมพันธ์กัน.

โลกียวัตร

หมายถึงน. ความเป็นไปของสามัญชน. (ป. โลกิย + วตฺต).

สัตถุ

หมายถึงน. ครู, ผู้สอน, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. (ป.).

ยง

หมายถึงว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง.

ศยะ

หมายถึง[สะ-] ก. นอน; หลับ; อยู่, พักผ่อน, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส. (ส.).

กัณห,กัณห-

หมายถึง[กันหะ-] ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ป.; ส. กฺฤษฺณ).

นว,นว- ,นว-

หมายถึง[นะวะ-] ว. ใหม่ (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). (ป., ส.).

ตองเหลือง

หมายถึงน. ชนชาติข่าพวกหนึ่ง, ผีตองเหลือง ก็เรียก.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ