ผลการค้นหา

สำอาง เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สำอางค์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

สุกียากี้ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สุกี้ยากี้ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

สมมติฐาน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สมมุดติฐาน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ส่วนได้ส่วนเสีย เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ส่วนด้ายส่วนเสีย เป็นคำที่เขียนผิด ❌

สมบูรณ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สมบูณร์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

สันดาป เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สัณดาป เป็นคำที่เขียนผิด ❌

สะบัด เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สบัด เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ส

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.

ส

หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).

สกทาคามี,สกิทาคามี

หมายถึง[สะกะ-, สะกิ-] น. “ผู้มาสู่กามภพอีกครั้งหนึ่ง” เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นที่ ๒ ใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์, บางทีก็เรียกสั้น ๆ ว่า พระสกทาคา หรือ พระสกิทาคา. (ป.; ส. สกฺฤทาคามินฺ).

สกปรก

หมายถึง[สกกะปฺรก] ว. เปรอะหรือเปื้อนด้วยสิ่งที่ถือว่าน่าเกลียดหรือที่ไม่พึงประสงค์ เช่น เสื้อผ้าสกปรก เนื้อตัวสกปรกด้วยฝุ่นละออง, ขุ่นมัว, ไม่สะอาดหมดจด, เช่น น้ำสกปรก จิตใจสกปรก, ลักษณะกิริยาวาจาที่แสดงออกอย่างหยาบคาย เช่น พูดจาสกปรก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเป็นคนสกปรก เล่นสกปรก.

สกรรมกริยา

หมายถึง[สะกำกฺริยา, สะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่มีกรรมหรือผู้ถูกกระทำมารับ เช่น ดื่มน้ำ เตะฟุตบอล.