ค้นเจอ 1,140 รายการ

สุต

หมายถึง[สุด] น. ลูกชาย (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส). (ป., ส.).

ดนยะ,ดนัย

หมายถึง[ดะนะยะ, ดะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส. ตนย).

บุตร,บุตร-

หมายถึง[บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. (ส. ปุตฺร; ป. ปุตฺต).

ดนุช

หมายถึงน. ผู้บังเกิดแต่ตน, ลูกชาย, เช่น ใกล้หัตถ์ดลดนุช. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป., ส.).

ตนัย

หมายถึง[ตะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส.).

หน่อ

หมายถึงน. พืชที่งอกจากกอหรือเหง้าของต้นใหญ่, โดยปริยายเรียกสิ่งที่เกิดเช่นนั้น; ลูก, ลูกชาย, เชื้อสาย; แผลเรื้อรังที่เกิดจากคุดทะราด เป็นตามฝ่าเท้า.

โอรส

หมายถึง[-รด] น. ลูกชาย (ใช้แก่เจ้านาย). (ป. โอรส ว่า ผู้เกิดแต่อก).

เห็นชายผ้าเหลือง

หมายถึง(สำ) มีโอกาสได้จัดการบวชลูกหลานเป็นต้นในพระพุทธศาสนา ถือว่าได้บุญมาก.

ลูกสะใภ้

หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.

ลูกเขย

หมายถึงน. ชายซึ่งเป็นผัวของลูกสาว.

ชาย

หมายถึงน. คนที่ไม่มีมดลูก, ผู้ชาย ก็ว่า.

ชาย

หมายถึงก. พัดอ่อน ๆ เช่น ลมชาย; คล้อย, บ่าย, เช่น ตะวันชาย; เดินเลียบเคียงไป เช่น ชายไปดู.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ