ผลการค้นหา

ฟันเลื่อย

หมายถึงน. ลายคดกริชอย่างลายฟันปลา.

ลุยลาย

หมายถึงก. แกะพื้นลายให้ลึกเป็นร่องระหว่างตัวลาย เช่น ใช้สิ่วลุยลาย.

ลายมัดหวาย

หมายถึงน. ลายนิ้วมือเป็นต้นที่ไม่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย.

สิ้นลาย

หมายถึงก. หมดชั้นเชิง, ไม่มีชั้นเชิงเหลืออยู่, เช่น เสือปล้นธนาคารถูกตำรวจจับ เลยสิ้นลาย.

ลายดุน

หมายถึงน. ลวดลายที่ดุนให้นูนขึ้นมาจากด้านหลังหรือเหยียบพื้นคือกดให้ต่ำลงกว่าตัวลาย.

ลายเบา

หมายถึงน. ลายที่เกิดขึ้นด้วยการแกะเดินเส้นเป็นร่องตื้น ๆ บนพื้นหินหรือพื้นโลหะ เช่น ลายเบาจารึกบนพื้นหินชนวน ลายเบาบนรอยพระพุทธบาทสัมฤทธิ์.

ลายเส้น

หมายถึงน. รูปภาพที่เขียนขึ้นด้วยเส้นดินสอหรือเส้นปากกา จะเป็นสีหรือขาวดำก็ได้, วิธีเขียนภาพโดยใช้เส้นดินสอหรือเส้นปากกา.

ลายก้นหอย

หมายถึงน. ลายนิ้วมือเป็นต้นที่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย, ลายถักที่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย.

ลายจม

หมายถึงน. ลวดลายที่ไม่เด่นชัด.

ลายพร้อย

หมายถึงว. เป็นจุด เป็นประ เป็นดวง เป็นเส้นไปทั่วบริเวณ เช่น หน้าลายพร้อย ประแป้งลายพร้อย สักหลังลายพร้อย.

ลายอย่าง

หมายถึงน. ลายตัวอย่างที่ใช้เป็นแบบเช่นลายถ้วยชาม ลายผ้า, ลายที่ส่งไปเป็นตัวอย่างให้ทำเข้ามาขาย.

รุจิเรข

หมายถึง[รุจิเรก] ว. มีลายงาม, มีลายสุกใส.