ตัวกรองผลการค้นหา
ฤๅษี
หมายถึงน. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ.
ฤกษ์
หมายถึง[เริก] น. หมี; ดาวจระเข้, ดาวนพเคราะห์. (ส.).
ฤกษ์พานาที
หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์.
ฤดียา,ฤติยา
หมายถึง[รึ-] ก. เกลียด, รังเกียจ, ดูถูก. (ส.).
ฤๅชุตา
หมายถึงน. ความตรง, ความซื่อสัตย์.
ฤๅษีแปลงสาร
หมายถึงน. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับแห่งไทยโบราณกลับตัวอักษรข้างหลังมาไว้ข้างหน้า, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนข้อความเดิมให้มีความหมายตรงกันข้าม.
ฤๅษีผสม
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Plectranthus scutellarioides (L.) R. Br. ในวงศ์ Labiatae ใบมีสีต่าง ๆ ขอบใบจักเป็นรูปฟันปลา, ฤๅษีผสมแล้ว หรือ ฤๅษีผสมเสร็จ ก็เรียก.
ฤ
หมายถึง[รึ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น ริ รึ หรือ เรอ เช่น ฤทธิ์ ฤดู ฤกษ์.
ฤกษ์ล่าง
หมายถึงน. ฤกษ์ที่ประกอบฤกษ์บน มี ๙ ฤกษ์.
ฤชากร
หมายถึง[รึชากอน] น. เงินที่ได้จากค่าธรรมเนียม.
ฤดูกาล
หมายถึงน. เวลา, คราว, เช่น ฝนไม่ตกตามฤดูกาล.
ฤตุ
หมายถึง[รึ-] น. ฤดู.