ค้นเจอ 1,355 รายการ

ไหล่ถนน,ไหล่ทาง

หมายถึงน. ส่วนของถนนที่ติดอยู่กับทางจราจรทั้ง ๒ ข้าง.

แอกน้อย

หมายถึงน. ไม้ที่ผูกติดกับคันชักไถ.

บัดกรี

หมายถึง[บัดกฺรี] ก. เชื่อมหรือประสานโลหะให้ติดกัน.

กะชึ่กกะชั่ก

หมายถึงว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไปไม่สะดวก.

ประทับใจ

หมายถึงก. ติดอกติดใจ, ฝังอยู่ในใจ.

ตาบทิศ

หมายถึงน. ตาบที่ติดกับสังวาลอยู่ที่สะเอวและข้างหลัง.

อกรรมกริยา

หมายถึง[อะกำกฺริยา, อะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมรับ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน. (ส.).

ถนำ

หมายถึง[ถะหฺนำ] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง สีเหลืองอ่อน ใช้ทำยาไทย, ยา.

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

อภิปรัชญา

หมายถึง[อะพิปฺรัดยา, อะพิปฺรัดชะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่ง ว่าด้วยความแท้จริง ซึ่งเป็นเนื้อหาสำคัญของปรัชญา. (อ. metaphysics).

พัดชัก

หมายถึงน. เครื่องโบกลมรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ติดระบายติดห่วงแขวนกับเพดานมีเชือกชัก.

สมาน

หมายถึง[สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ