ผลการค้นหา

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

โสธก

หมายถึง[-ทก] น. ผู้ชำระ, ผู้ทำให้สะอาด. (ป.; ส. โศธก).

มาลัยชายเดียว

หมายถึงน. มาลัยที่มีอุบะห้อยชายเพียงพวงเดียว, มาลัยมือ มาลัยข้อมือ หรือ มาลัยเปีย ก็เรียก.

เวร

หมายถึงน. รอบผลัดในหน้าที่การงาน เช่น วันนี้เวรฉันทำความสะอาดห้อง.

ปาณิมุกต์

หมายถึงน. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).

ปาม

หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.

ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.

ทองปลายแขน

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.

พยุงปีก

หมายถึงก. ประคองแขนพยุงไปด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบหลังไปสอดใต้รักแร้ของผู้ถูกพยุง.

สะอาง

หมายถึงว. งามสะอาดหมดจด เช่น สาวสะอาง สวยสะอาง สะอางองค์.

ผาง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงเอามือตบสิ่งของ.

ชระ

หมายถึง[ชฺระ] ว. สะอาด, บริสุทธิ์, เช่น ให้ฉลักแสบกภาพอันชระ. (สมุทรโฆษ).