ค้นเจอ 722 รายการ

ต้นเสียง

หมายถึงน. คนร้องนำ.

เหม่ง

หมายถึง[เหฺม่ง] ว. ใส, เป็นมัน.

กรีด

หมายถึง[กฺรีด] ว. อาการที่ร้องเสียงแหลม. ก. ร้องเสียงแหลม เช่น กรีดร้อง กรีดเสียง.

กรีดกราด

หมายถึง[-กฺราด] ว. อาการที่ร้องอุทานเพื่อเรียกร้องความสนใจเป็นต้น.

เมท,เมโท

หมายถึงน. มันข้น. (ป.).

เลื่อมพราย

หมายถึงว. เป็นเงามันแพรวพราย.

ปฏิรพ

หมายถึง[-รบ] (แบบ) ก. ส่งเสียงเอาชัย, ร้องดัง, ร้องขู่. (ป. ปฏิรว).

กะแอ

หมายถึงว. อ่อน, เล็ก, เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้องว่า ลูกกะแอ, ลูกแหง่ ก็ว่า.

เมิน

หมายถึงก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.

ช้าก่อน

หมายถึงเป็นคำขอร้องให้รั้งรอไว้ก่อน.

ลูกกะแอ

หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.

บิดจะกูด,บิดตะกูด

หมายถึงว. อาการที่บิดไปบิดมาไม่ยอมทำอะไรหรือไม่ยอมทำตามสั่ง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ