ผลการค้นหา

สาสม

หมายถึง[สา-สม] ว. เหมาะ, สมควร, เช่น ต้องลงโทษให้สาสมแก่ความผิด.

สมถ,สมถ-,สมถะ

หมายถึง[สะมะถะ-] น. การทำใจให้สงบโดยเพ่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอารมณ์. ว. มักน้อย เช่น คนสมถะมีความเป็นอยู่เรียบง่าย. (ป.; ส. ศมถ).

มัก

หมายถึงก. ชอบ, พอใจ, เช่น เลือกที่รักมักที่ชัง. ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ, เช่น มักมีอันเป็นไปต่าง ๆ มักเป็นคนขี้ลืม.

มักจะ

หมายถึงว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เช่น คนเกิดวันศุกร์มักจะปากหวาน.

ถูกส่วน

หมายถึงว. ได้สัดส่วน, สมส่วน.

ชวด

หมายถึงก. ผิดหวัง, ไม่ได้ดังหวัง.

อำนด

หมายถึง[-หฺนด] (กลอน) ก. กลั้น, งดเว้น, ไม่ได้, ไม่ได้สมหวัง; ไม่มีอะไรจะกิน. (แผลงมาจาก อด).

หว่านพืชหวังผล

หมายถึง(สำ) ก. ให้ผลประโยชน์แก่ผู้อื่นเพื่อหวังผลตอบแทน.

สมจริงสมจัง

หมายถึงว. คล้ายกับที่เป็นจริงมาก เช่น เขาเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ได้สมจริงสมจัง.

แอ้ม

หมายถึง(ปาก) ก. กิน เช่น แอ้มขนมหรือยัง, ได้สมประสงค์ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่ได้แอ้ม.

ช่ำใจ

หมายถึงว. มากพอสมกับที่ใจอยาก.

หล่อเหลา

หมายถึง(ปาก) ว. งามสมส่วน.