ผลการค้นหา

วิษาณ

หมายถึงน. เขาสัตว์, งาช้าง. (ส.; ป. วิสาณ).

วรรษา

หมายถึง[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).

เบิกโลง

หมายถึงก. ทำพิธีก่อนนำศพลงโลง.

ปสาท

หมายถึง[ปะ-] น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).

ศาปมุกติ์

หมายถึง[สาปะมุก] น. การพ้นจากผลคำแช่ง. (ส.).

อุสา

หมายถึงน. เนื้อสมัน. (เทียบ ช. รุสา ว่า กวาง, เนื้อสมัน).

แขม่ว

หมายถึง[ขะแหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง, กระแหม่ว ก็ว่า.

รัฐประศาสนนัย,รัฐประศาสโนบาย

หมายถึง[รัดถะปฺระสาสะนะไน, รัดถะปฺระสาสะโนบาย] น. วิธีการปกครองบ้านเมือง.

หรรษ,หรรษ-,หรรษา

หมายถึง[หันสะ-, หันสา] น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).

ศฤงค์

หมายถึง[สฺริง] น. เขาสัตว์; ยอดของสถานที่ต่าง ๆ. (ส.).

ไส้เลื่อน

หมายถึงน. ชื่อโรคที่ลำไส้ลงมาตุงที่ถุงอัณฑะ.

กำเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืนไฟ. (ข. กำเภฺลีง).