ผลการค้นหา

ภักขะ

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).

ภักต,ภักต-,ภักตะ

หมายถึง[พักตะ-] น. ผู้ภักดี, สาวก. (ส.); อาหาร, ข้าวสุก, ของกินซึ่งสุกด้วยน้ำ. (ส. ภกฺต; ป. ภตฺต).

ภักษ,ภักษ-,ภักษ์

หมายถึง[พักสะ-, พัก] น. เหยื่อ, อาหาร. ก. กิน. (ส. ภกฺษ; ป. ภกฺข).

ภักษา

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).

ภัญชะ

หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).

ภัทร,ภัทร-,ภัทระ

หมายถึง[พัดทฺระ-] ว. ดี, เจริญ, ประเสริฐ, งาม, น่ารัก, เป็นมงคล. (ส. ภทฺร; ป. ภทฺท, ภทฺร).

ภาคพื้น

หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน, แผ่นดินใหญ่ เช่น ภาคพื้นยุโรป ภาคพื้นเอเชีย.

ภาคยานุวัติ

หมายถึง[พากคะยานุวัด] (การทูต) น. การเข้าเป็นภาคีในสัญญาหลายฝ่ายหรือพหุภาคี หรือในสนธิสัญญาระหว่างชาติ. (อ. accession).

ภาคิไนย

หมายถึง[-ไน] น. หลาน คือ ลูกของพี่สาวหรือน้องสาว, คู่กับ ภาติยะ ลูกของพี่ชายหรือน้องชาย. (ป. ภาคิเนยฺย; ส. ภาคิเนย).

ภาชนีย,ภาชนีย-

หมายถึง[พาชะนียะ-] (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).

ภาณ,ภาณ-

หมายถึง[พาน, พานะ-] (แบบ) น. การบอก, การกล่าว, การสวด. (ป.).

ภาณี

หมายถึงน. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก, คนช่างพูด, เพศหญิง ใช้ว่า ภาณินี.