ผลการค้นหา

ตีนแรด

หมายถึงน. (๑) เห็ดตีนแรด. [ดู จั่น ๕ (๒)]. (๒) ชื่อต้นไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).

สามเส้า

หมายถึงก. อาการที่นกเขาขันคูเป็น ๓ จังหวะ, สามกุก ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓); ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ล้อมปรวด

หมายถึง[ล้อมปะหฺรวด] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา หรือเรียกว่า ขี้แรดล้อมปรวด, ตะโกขาว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).

หัวออก

หมายถึงน. หัวของตัวหนังสือที่ม้วนออกนอกเส้นกรอบของตัวอักษร เช่น ตัว พ ตัว ภ, ตรงข้ามกับ หัวเข้า.

สุกรม

หมายถึง[สุกฺรม] น. ชื่อต้นไม้ขนาดใหญ่ ใบรี ผลเมื่อสุกสีแดง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ดีนาคราช

หมายถึง[-นากคะ-] น. ต้นไม้ชนิดหนึ่งเป็นเถามีเกล็ดคล้ายกับเกล็ดงู สำหรับใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

บุพพาษาฒ

หมายถึง[-พาสาด] น. เดือน ๘ แรก, (โบ) เขียนเป็น บุพพาสาฒ ก็มี. (ป. ปุพฺพาสาฬฺห; ส. ปูรฺวาษาฒ).

ฮิจเราะห์

หมายถึงน. ชื่อศักราชในศาสนาอิสลาม นับตั้งแต่ปีที่พระมะหะหมัดออกจากเมืองเมกกะไปเมืองเมดินา เริ่มแต่ พ.ศ. ๑๑๒๓.

ปีงบประมาณ

หมายถึง(กฎ) น. ระยะเวลาตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลาคมของปีหนึ่งถึงวันที่ ๓๐ กันยายนของปีถัดไป โดยให้ปี พ.ศ. ที่ถัดไปนั้นเป็นชื่อสำหรับปีงบประมาณนั้น.

พะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.

มูลไถ

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดนกกระจาบฝน โตกว่านิดหน่อย เรียกสามัญว่า นกขี้ไถ. (พจน. ๒๔๙๓).

ข่าง

หมายถึงน. ไม้ชนิดหนึ่ง อยู่ทางแถบทะเล เปลือกเรียบ ๆ ใบคล้ายมะขวิด ไม้ใช้ทำฟืน. (พจน. ๒๔๙๓).