ผลการค้นหา

เกะกะ

หมายถึงว. กีด, ขวาง, ไม่เป็นระเบียบ, เช่น วางของเกะกะ; ประพฤติเป็นพาลเกเร เช่น คนเกะกะ.

เฮโลสาระพา,เฮละโลสาระพา

หมายถึงว. เสียงร้องพร้อม ๆ กันเพื่อบอกจังหวะให้ออกแรงพร้อมกันเมื่อเวลาลากหรือยกของหนักเป็นต้น, สาระพา หรือ สาระพาเฮโล ก็ว่า.

ภาวศุทธิ

หมายถึง[พาวะสุดทิ] น. ความบริสุทธิ์แห่งใจ. (ส.).

สะพรึบ,สะพรึ่บ,สะพรึบพร้อม,สะพรึ่บพร้อม

หมายถึงว. พร้อมพรั่งอยู่มากมายอย่างเต็มที่ เช่น พากันมาพร้อมสะพรึบ มากันสะพรึบพร้อม.

นำเที่ยว

หมายถึงก. พาเที่ยวชมบ้านชมเมือง.

พานเรศ

หมายถึง[พานะเรด] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.

รู้จักเก็บรู้จักเขี่ย

หมายถึง(สำ) ก. รู้จักสะสม, รู้จักหา.

อุกอาจ

หมายถึงก. กล้าทำความผิดโดยไม่เกรงกลัว, กล้าละเมิดโดยไม่กลัวความผิด, บังอาจล่วงละเมิด.

ทุนรอน

หมายถึงน. ทรัพย์ที่มีเอาไว้ใช้สอยหาผลประโยชน์.

บี้

หมายถึงก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้.

ปัญหาโลกแตก

หมายถึง(ปาก) น. ปัญหาที่หาข้อยุติไม่ได้.

กินกริบ

หมายถึงก. หาประโยชน์ใส่ตัวได้อย่างแนบเนียน.