ค้นเจอ 1,887 รายการ

ทิพากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์.

อังศุธร,อังศุมาลี

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ส.).

โค

หมายถึงน. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี = ทางสำหรับโคจรของพระอาทิตย์. (ป., ส.).

ภากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ป.).

กลางคืน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงยํ่ารุ่ง, (กฎ) เวลาระหว่างพระอาทิตย์ตกกับพระอาทิตย์ขึ้น.

สุรีย์

หมายถึงน. พระอาทิตย์, ดวงตะวัน.

อาภากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ป., ส.).

สูรย,สูรย-

หมายถึง[สูระยะ-] น. พระอาทิตย์, ตะวัน, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ส.; ป. สุริย).

อุษณกร

หมายถึง[-กอน] น. “ผู้กระทำความร้อน” หมายถึง พระอาทิตย์.

ทิวากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์; (กลอน) กลางวัน เช่น ราตรีปักษีเข้าแนบนอน ทิวากรเราแนบประจำนาง. (กากี). (ป.).

ตรีโลเกศ

หมายถึงน. พระวิษณุ, พระอาทิตย์. (ส. ตฺริโลเกศ).

อักกะ

หมายถึงน. พระอาทิตย์; ต้นรัก. (ป.; ส. อรฺก).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ