ผลการค้นหา

ปรเมษฐ์

หมายถึง[ปะระเมด, ปอระเมด] น. ผู้สูงสุด คือ พระพรหม. (ส.).

จตุรพักตร์

หมายถึงว. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.

พรหมธาดา

หมายถึงน. พระพรหมผู้สร้าง.

ปัทมปาณี

หมายถึงน. ผู้มีดอกบัวในมือ คือ พระพรหม พระวิษณุ, ชื่อหนึ่งหรือปางหนึ่งของพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระหัตถ์ทรงดอกบัว.

กัมลาศ

หมายถึง[กำมะลาด] (แบบ) น. กมลาสน์ คือ พระพรหม เช่น เพียงกัมลาศลงมาดิน. (ม. คำหลวง กุมาร). (ป., ส. กมลาสน).

จตุรมุข

หมายถึง(กลอน) น. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.

จัตุรพักตร์

หมายถึงว. จตุรพักตร์, “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.

ตรีมูรติ

หมายถึงว. มีรูป ๓ คือ รูปพระพรหม รูปพระวิษณุ รูปพระศิวะ. น. ชื่อเรียกเทพเจ้าในศาสนาพราหมณ์ มี ๓ องค์ คือ พระพรหม (พระผู้สร้าง) พระวิษณุหรือพระนารายณ์ (พระผู้รักษา) และพระศิวะหรือพระอิศวร (พระผู้ทำลาย). (ส. ตฺริมูรฺติ).

พรหมบท

หมายถึงน. ที่อยู่ของพระพรหม; ตำแหน่งพราหมณ์. (ส.).

พรหมบริษัท

หมายถึงน. ชุมนุมพระพรหม, ชุมนุมพราหมณ์. (ส.).

ขุนแผน

หมายถึง(โบ) น. พรหมธาดา. (เจ้าแห่งแผน คือพระพรหม).

ปิตามหะ

หมายถึง[-มะหะ] น. ปู่; นามพระพรหม. (ป.).