ผลการค้นหา

อร

หมายถึง[ออน, ออระ] (กลอน) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. (นิ. นรินทร์). ว. สวย, งาม, เช่น พระองค์กลมกล้องแกล้ง เอวอ่อนอรอรรแถ้ง ถ้วนแห่งเจ้ากูงาม บารนี ฯ. (ลอ).

กระลาศรี

หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาศรี เสาวภาคย กูเออย. (กำสรวล).

กระษัตรี

หมายถึง[-สัดตฺรี] (โบ) น. ผู้หญิง.

ผู้หญิงหากิน

หมายถึงน. หญิงค้าประเวณี.

บัวนาง

หมายถึงน. นมผู้หญิง.

ต่อมโลหิต

หมายถึงน. เลือดระดูผู้หญิง.

ขา

หมายถึงว. คำขานรับของผู้หญิง.

ซิ่น

หมายถึงน. ผ้าถุงอย่างหนึ่งที่ผู้หญิงนุ่ง.

ดอกกะทือ

หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.

ชาววัง

หมายถึงน. พวกผู้หญิงที่อยู่ในวัง.

น้ำมันพราย

หมายถึงน. นํ้ามันที่ได้จากการลนปลายคางศพหญิงที่ตายทั้งกลม เชื่อว่าดีดใส่ผู้หญิง ทำให้ผู้หญิงหลงรัก.

อีดอก

หมายถึงน. คำที่ใช้ด่าผู้หญิง.