ผลการค้นหา

หักร้างถางพง

หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.

เกี่ยวแฝกมุงป่า

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.

ไม้ล้มขอนนอนไพร

หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.

อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ

หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).

แนวป่า

หมายถึงน. ชายป่าที่เห็นเป็นทิวยาวไป.

วนาลี

หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).

เรี้ยวรก

หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่าเรี้ยวรก, รกเรี้ยว ก็ว่า.

ป่าโปร่ง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.

พนาศรัย

หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).

ควายโทน

หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.

บุกป่าฝ่าดง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.

สิงสาราสัตว์

หมายถึงน. สัตว์ต่าง ๆ มักหมายถึงสัตว์ป่า เช่น ในป่าใหญ่มีสิงสาราสัตว์นานาชนิด.