ค้นเจอ 332 รายการ

วัน

หมายถึงน. ป่าไม้, ดง, เช่น อัมพวัน คือ ป่ามะม่วง. (ป. วน).

อัมพวัน,อัมพวา

หมายถึงน. ป่าหรือสวนมะม่วง.

วนาศรม

หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาศฺรม).

ป่าทึบ

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น.

หิมวาส,หิมเวศ

หมายถึง[หิมมะวาด, หิมมะเวด] น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

ป่าเส็งเคร็ง

หมายถึงน. ป่าไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งไม่ใช่ป่าสำคัญ.

วนจร,วนจรก

หมายถึง[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).

ระนัม

หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ, ระนาม ก็ว่า.

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.

ดงดึก

หมายถึงน. ป่าลึกเข้าไปไกล.

ปุลินท์

หมายถึงน. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ