ผลการค้นหา

หลุบลู่

หมายถึง[หฺลุบ-] ว. ซุบซู่, ซอมซ่อ; ที่ปกลงมาอย่างไม่เรียบร้อย เช่น เสื้อผ้าหลุบลู่เพราะเปียกฝนโชก.

บาป,บาป-

หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).

วิกเขป

หมายถึง[วิกเขบ, วิกเขปะ] น. การเคลื่อนหรือแกว่งไปมา. (ป.; ส. วิกฺเษป).

วิประวาส,วิปวาส

หมายถึง[วิปฺระวาด, วิบปะ-] น. การพลัดพราก, การจากไป, การไปอยู่ที่อื่น. (ป. วิปฺปวาส; ส. วิปฺรวาส).

เทพนิยม

หมายถึง[เทบ-] น. ลัทธิที่เชื่อว่ามีพระเจ้าจำนวนมากประจำอยู่ในสรรพสิ่ง แต่พระเจ้านั้นไม่มีอำนาจครอบครองโลก.

จาบ

หมายถึง(กลอน) น. นกกระจาบ เช่น มีกุโงกกุงานแลกุงอน นกจิบจาบซอบ. (สมุทรโฆษ).

ราชมาณพ

หมายถึง[ราดชะมานบ] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ควบ

หมายถึงก. เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน.

ขมุบ

หมายถึง[ขะหฺมุบ] ก. กระหมุบ, กระดุบกระดิบ, ทำปากหมุบ ๆ; เต้นตุบ ๆ อย่างชีพจรเต้น.

เทพดำรู

หมายถึง[เทบ-] น. ไม้สวรรค์ (มี ๕ คือ มนทาร ปาริชาตก สันตาน กัลปพฤกษ์ หริจันทน์).

บาปเคราะห์

หมายถึง[บาบปะ-] ว. เคราะห์ร้าย. น. ดาวพระเคราะห์ที่ให้โทษ เช่น พระราหู. (ส. ปาปคฺรห).

บาปมิตร

หมายถึง[บาบปะมิด] น. มิตรชั่ว. (ส. ปาปมิตฺร; ป. ปาปมิตฺต).