ผลการค้นหา

สภาว,สภาว-,สภาวะ

หมายถึง[สะพาวะ-] น. สภาพ เช่น สภาวะดินฟ้าอากาศ. (ป.).

นภวิถี

หมายถึง[นะพะ-] น. ทางฟ้า คือ วิถีโคจรแห่งตะวัน. (ส. นโภวิถี).

อนิลบถ

หมายถึง[อะนิละบด] น. ทางลม, ฟ้า, อากาศ. (ป. อนิลปถ).

เวหายส

หมายถึง[-หายด] น. อากาศ, ฟ้า. (ป., ส. วิหายส).

ตะวันขึ้น

หมายถึงก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.

กระป่อง

หมายถึง(กลอน) ว. ป่อง เช่น สักหน่อยหนึ่งมึงจะท้องกระป่องเหยาะ. (อภัย).

ปลาหน้าดิน

หมายถึงน. ปลาที่อาศัยอยู่ตามพื้นท้องทะเล เช่น ปลาเห็ดโคน ปลาเก๋า.

ลิ้นปี่

หมายถึงน. ส่วนปลายล่างของกระดูกอกที่ย้อยลงมาในผนังหน้าท้องส่วนบน.

หยาดน้ำฟ้า

หมายถึงน. นํ้าที่ตกจากบรรยากาศ (ฟ้า) ลงสู่พื้นดินในภาวะที่เป็นนํ้าหรือนํ้าแข็ง เช่น ฝน หิมะ ลูกเห็บ.

แท้ง

หมายถึงก. สิ้นสุดการตั้งครรภ์ก่อนกำหนดคลอด โดยที่ลูกในท้องไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้.

กัจฉา

หมายถึง[กัดฉา] (แบบ) น. สายรัดท้องช้าง. (ป.; ส. กกฺษา, กกฺษฺยา).

ชรอ่ำ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ชอํ่า, มืดมัว, มืดครึ้ม, เช่น ชรอ่ำฟ้าใต้แผ่นหงาย. (แช่งน้ำ), ฟ้าหล้าเข็ดขาม ชรอื้อชรอ่ำอับทิศ. (สมุทรโฆษ).