ค้นเจอ 3,309 รายการ

มิจฉาสมาธิ

หมายถึงน. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).

ลูกเสือลูกตะเข้

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.

พราง

หมายถึง[พฺราง] ก. ทำให้เข้าใจเป็นอื่น, ทำให้เลือน, เช่น พรางตัว พรางไฟ.

เลี้ยงไม่เสียข้าวสุก,เลี้ยงไม่เสียหลาย

หมายถึงก. เลี้ยงแล้วยังใช้ประโยชน์ได้บ้าง.

ฟังออก

หมายถึงก. เข้าใจ, รู้เรื่อง.

คุ้มดีคุ้มร้าย

หมายถึงว. มีสติไม่ปรกติ, บางคราวดีบางคราวร้าย, ดีบ้างร้ายบ้าง.

แลงกินฟัน

หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเข้าใจผิดว่ามีแมงชนิดหนึ่งเกาะกินรากฟันทำให้ฟันผุ.

หัวทึบ

หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.

ลูกบุญธรรม

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัว.

ประเจิดประเจ้อ

หมายถึงว. อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น.

เกินหน้า

หมายถึงว. เกินกว่า เด่นกว่า หรือดีกว่าฐานะของตนเองหรือของคนอื่น.

ชุบมือเปิบ

หมายถึง(สำ) ก. ฉวยประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่ได้ลงทุนลงแรง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ