ผลการค้นหา

วังช้าง

หมายถึงน. วิธีจับช้างเถื่อนโดยต้อนช้างเข้ามาอยู่ในวงล้อมทั้งโขลง.

เสาปอง

หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง, ปอง ก็ว่า.

จับเชิง

หมายถึงก. ตกปลอกช้าง, ล่ามเท้าช้าง.

สาร

หมายถึงน. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร.

บ่มมัน

หมายถึงก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน.

กุญชร

หมายถึง[กุนชอน] (แบบ) น. ช้าง. (ป.).

เลือดท่วมท้องช้าง

หมายถึงว. นองเลือด.

ฆ่าช้างเอางา

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายของใหญ่เพื่อให้ได้ของเล็กน้อยซึ่งไม่คุ้มค่ากัน.

ช้างสีปลาด

หมายถึง[-ปะหฺลาด] (กฎ) น. ช้างที่มีมงคลลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดใน ๗ อย่าง คือ ตาขาว เพดานปากขาว เล็บขาว ขนขาว พื้นหนังขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่ ขนหางขาว หรืออัณฑโกศขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่.

ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน

หมายถึง(สำ) ก. นำศัตรูเข้าบ้าน.

พัง

หมายถึงน. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.

เตก

หมายถึงก. ไสช้างให้เดิน, กะเตก ก็ว่า.