ค้นเจอ 411 รายการ

งาย

หมายถึงน. เวลาเช้า เช่น พ่อแผนจะไปแต่ในงาย สายแล้วสำรับไม่ยกมา. (ขุนช้างขุนแผน).

ด่อน

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับแทงช้างเมื่อเวลาขี่ รูปเป็นเดือยแหลม ทำด้วยเหล็ก.

กระบองกลึง

หมายถึงน. ไม้กลึงเป็นรูปกระบองอย่างยาวสำหรับถือเข้าขบวนแห่ช้างสำคัญ.

กลางแปลง

หมายถึงว. ที่แสดงหรือเล่นเป็นต้นในที่แจ้ง เช่น โขนกลางแปลง หนังกลางแปลง คล้องช้างกลางแปลง.

เพนียด

หมายถึง[พะเนียด] น. กรงต่อนกเขา; วงล้อมทำเป็นคอกสำหรับคล้องช้าง. (ข.).

กระตรกกระตรำ

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. ตรากตรำ เช่น หาเลี้ยงและโดยสฤษฎิตน กระตรกกระตรำก็นำพา. (กล่อมพญาช้าง).

ปรวด

หมายถึง[ปะหฺรวด] น. เนื้อที่เป็นโรค มีลักษณะเป็นก้อนแข็งอยู่ใต้ผิวหนัง; ชื่อหมอช้าง.

พำลา

หมายถึงน. เรียกช้างซึ่งมีลักษณะอันชั่วร้ายชนิดหนึ่ง ตำราไม่ให้เอามาใช้เป็นพาหนะ.

โกญจนาท

หมายถึงน. การบันลือเสียงเหมือนนกกระเรียน, ความกึกก้อง, (โดยมากใช้แก่เสียงช้าง). (ป.).

ศรภะ

หมายถึง[สะระพะ] น. สัตว์ในนิยาย ว่ากันว่ามี ๘ เท้า มีแรงมากกว่าช้างและสิงโต. (ส.).

พฤฒิบาศ

หมายถึงน. ชื่อพราหมณ์พวกหนึ่ง มีหน้าที่ทำพิธีเกี่ยวกับช้างและปัดเสนียดจัญไร.

ช้างเผือก

หมายถึงน. (๑) (ถิ่น-พายัพ) ต้นคงคาเดือด. (ดู คงคาเดือด). (๒) ดู ช้าง ๒.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ